Faza 0
- przejście ze stanu czuwania w stan drzemki (rozluźnienie, odprężenia, fragmentacja, nakładanie się na siebie różnych obrazów.
- mózg przechodzi ze stanu aktywności beta 14Hz, na fale o niskiej amplitudzie (tzw. Fale alfa 7-14 Hz)
- Stan ten sprzyja regeneracji organizmu, wiąże się również z podatnością na hipnozę.
Faza 1
- głębokie odprężenie, oddech i puls uspokaja się, obniża się ciśnienie krwi.
- Charakterystyczne dla tej fazy snu są fale theta 3-7 Hz
- Faza ta trwa od 30s. Do ok. 10 min.
Faza 2 i 3
- następuje dalsze zwolnienie pracy kory mózgowej, częstotliwość fal mózgowych jest coraz niższa
Faza 4
- jest to faza snu głębokiego, stan maksymalnego odprężenia, śpiącego trudno jest z niej wybudzić
- dominują fale o bardzo niskiej częstotliwości 1-3 Hz
- faza ta następuje po ok. 30 min. Od momentu zaśnięcia i trwa ok. pół godziny.
Przeciętnie w ciągu nocy występuje od 4 do 5 takich cykli, a każdy z nich trwa ok. 90 min.
Faza REM
- Pojawia się po raz pierwszy po przebiegu pierwszego cyklu i trwa ok. 10 min., wydłuża się ona z każdym następnym cyklem i nad ranem trwa już ok. 45 min. Często nazywa się tą fazę snem paradoksalnym, gdyż wykres EEG przypomina stan czuwania.
- Zapotrzebowania na sen REM
- płód 24godz. na dobę spędza we śnie REM
- noworodek 50% snu
- dorosły 25% snu
Za sen fizjologiczny odpowiada pień mózgu. Zgodnie z hipotezą A. Hobsona i R. McCarley’a (aktywacji-syntezy), wrażenie ruchu spowodowane jest pobudzeniem w okolicach ruchowych mózgu, emocje i wspomnienia powstają w przodomózgowiu. Niekiedy pobudzenia wzajemnie się blokują, lub są w konflikcie, co prowodzi do powstawania sennych dziwaczności czy paradoksów.
D. Foulkes twierdzi, że marzenia senne pojawiają się w odpowiedzi na wycofanie się umysłu ze świata zewnętrznego, a do ich powstania przyczynia się obniżenie się świadomości „ja” oraz woli. Podczas snu ulegają porządkowaniu wszystkie ślady pamięciowe. Takie przypadkowe pobudzenia śladów pamięciowych powodują tworzenie marzeń sennych.
D. K.